Geschiedenis | LVSV Antwerpen


Providing essential liberty since 1947

Oud Schild
Nieuw Schild

Geschiedenis


Het Liberaal Vlaams StudentenVerbond werd in 1930 te Gent opgericht. Tijdens de prille beginjaren vonden verscheidene studenten hun weg naar deze liberale studentenvereniging. Het groeide uit tot een succesverhaal, waardoor er niet veel later te Brussel ook een afdeling ontstond. Ook in Antwerpen werd het LVSV op zaterdag 25 februari 1939 opgericht. De inval van de Duitse troepen op 10 mei 1940 luidde het einde in van de vooroorlogse LVSV. Gedurende de bezetting werden de activiteiten van het LVSV onmogelijk gemaakt door culturele en sociale aard. In vergelijking met andere afdelingen, liet de heroprichting van de Antwerpse werking even op zich wachten. Men kende immers door de late oprichting niet dezelfde structuren als Gent en Brussel. De heroprichting van een nieuw liberaal, Nederlandstalig en Vlaams studentenverbond aan de Rijkshandels-hogeschool Antwerpen (R.H.H.S) begon in februari 1946. Na politiek en communautaire strubbelingen, vond op woensdag 29 oktober 1947 de openingsvergadering van het LVSV Antwerpen plaats. Waarop de Antwerpse afdeling probeerde voet aan wal te krijgen aan de andere instellingen voor hoger onderwijs in Antwerpen. Gedurende de jaren ´50 had het LVSV Antwerpen een actieve werking met succesvolle congressen en vele gespreksavonden. Waarbij de afdeling er een meer progressief liberale visie erop nahield, wat soms voor wrevel zorgde met de toenmalige liberale partij, die een conservatievere visie had. Aan het einde van dit decennium vierde het LVSV Antwerpen zijn tienjarig bestaan. In 1956 zei toenmalig minister van justitie Albert Lilar dat de Antwerpse afdeling niet alleen stand wist te houden, “maar vooral, wegens de continuïteit in haar optreden en de hoedanigheid van haar werking, het aanzien heeft weten te verwerven, dat toekomt aan de enige studentenvereniging te Antwerpen die openlijk de vrijheid en de vrijzinnigheid in haar banier heeft geschreven.”

De eis voor de oprichting van een Universiteit te Antwerpen werd sterk verdedigd door het LVSV, samen met andere verenigingen. Zo werd na de wet van 9 april 1965 met betrekking tot de univer-sitaire expansie het Rijksuniversitair Centrum Antwerpen, afgekort: RUCA opgericht. Gedurende deze periode was het LVSV Antwerpen actief in het studentenleven, zowel op politiek-filosofisch als op studentikoos vlak. De afdeling kwam echter in het einde van de jaren ´60 in een neerwaartse spiraal. Het dieptepunt kwam er in het begin van de jaren 1970, doordat er sprake was van een fragmentatie in het studentenlandschap aan de UFSIA en de RUCA. Het verschil met de kleinschaligheid die het LVSV kende aan de R.H.H.S. was zodanig groot, waardoor de afdeling tijdelijk een stille dood stierf.

Op 20 oktober 1977 werd een persconferentie gehouden door een nieuwe garde, waarbij het LVSV Antwerpen zich voor het eerst werkzaam beschouwde aan alle universitaire instellingen te Antwerpen, evenals het niet-universitair hoger onderwijs. In vergelijking met de afdelingen in Gent en Brussel, was de Antwerpse groep minder radicaal op vlak van het vervangen van godsdienst door zedenleer, het verbreken van diplomatieke contacten met het Vaticaan en het afschaffen van katholieke feestdagen. Het Liberaal Vlaams StudentenVerbond Antwerpen pleitte voor meer verdraagzaamheid op levensbeschouwelijk vlak. Op economisch vlak pleitte het LVSV Antwerpen voor minder staatsinmenging, ze klaagden de overheidssteun aan de metaalsector en de monopolypositie van de BRT aan.

De jaren 80 worden gekenmerkt door de versplintering van het LVSV in Antwerpen samen met het universiteitslandschap. De RUCA, UIA en UFSIA hadden elk hun eigen LVSV afdeling. Want niet wegnam dat deze afdelingen succesvol waren. Het LVSV RUCA kende bijvoorbeeld een even groot leden aantal als het LVSV Gent, een 300-tal leden. Antwerpen zou in die periode het nationale toneel van het LVSV domineren. De focus lag voornamelijk op ideologische thema’s zoals een congres over John Locke, maar ook op actuele dossiers als de vrijmaking van het medialandschap. De Antwerpse afdelingen onderhielden aanvankelijk goede contacten, maar het water werd gaandeweg dieper tussen de verschillende besturen.

Het LVSV kende in Antwerpen een verdere expansie aan hogeschoolinstellingen tijdens de eerste helft van de jaren ‘90. De vele besturen aan hogescholen en universiteiten werden onder een Antwerpse koepel gebracht die grootschalige activiteiten coördineerde, zonder te raken aan de manier waarop de afdelingen het Liberale gedachtegoed verspreidden. Al lijkte deze uitbreiding op het eerste zicht een goede evolutie, toch kreeg het LVSV grote moeilijkheden. Onder meer werd de focus sterk verschoven van het ideologische naar het studentikoze. Naarmate de jaren vorderden, stierven alle LSVS afdelingen te Antwerpen een stille dood. De ene afdeling verdween na de andere, al waren er nog sporadisch besturen werkzaam. Er moet dan wel de kanttekening bij worden gemaakt dat deze sterk verzwakt waren gezien er bij het aanbreken van de eenentwintigste eeuw geen LVSV meer bestond over het hele Antwerpse hoger onderwijs.

Na enkele mislukte pogingen op een nieuwe LVSV afdeling op te richten, kwam er in 2005 een nieuw initiatief vanuit enkele studenten om het ter ziele gegane LVSV nieuw leven in te blazen. Zij waren zich ervan bewust dat er een radicaal verschil moest zijn met de eerder ondernomen pogingen. Niet alleen was er sprake van een nieuwe structuur, ook het oude schild uit 1980 werd vervangen. Het nieuwe schild verwijst naar Antwerpen, Europa en Vlaanderen enerzijds, maar ook de link met het liberalisme, LVSV nationaal en de wederopstanding werd duidelijk gemaakt. Opnieuw werden er grote debatten gehouden, wekelijkse lezingen onder de naam ‘Blauwe Woensdag’ en kon Antwerpen na 15 jaar weer een voorzitter voor de nationale koepel leveren.

Na jaren van inactiviteit was het LVSV Antwerpen meer dan terug van weggeweest. Niet alleen vond de Antwerpse afdeling haar plaats terug op het nationale niveau, maar ze groeide ook uit tot de grootste politiek-filosofische studentenvereniging van ’t stad. Dit door haar rebellerende en studentikoze karakter. Het Liberaal Vlaams StudentenVerbond Antwerpen staat sindsdien niet alleen bekend voor haar kwalitatieve lezingen, debatten en discussieavonden, maar ook als diegene die mensen wilt prikkelen om zich te verdiepen in de liberale ideologie door spontane discussies in het studentenmilieu.

Op dit elan bouwen de generaties LVSV’ers van vandaag nog steeds verder. Zij trachten niet alleen de grootste politiek-filosofische studentenvereniging te zijn. Maar het Liberaal Vlaams StudentenVerbond wilt de studentenvereniging zijn die door wekelijkse lezingen, debatten en discussieavonden studenten de mogelijkheid verschaft om inzichten te verwerven in de meest fundamentele vraagstukken over de mens en zijn samenleving.

Deze tekst is gebaseerd op de geschiedenis in het lustrumboek 65 jaar LVSV Antwerpen. DE MOL, Bavo (red.), 65 jaar LVSV Antwerpen, Lustrumboek, 2012.

Statuten


Open in PDF »

Oud Praesidia


1947-1948

1948-1949

1949-1950

1950-1951

1951-1952

1952-1953

1953-1954

1954-1955

1955-1956

1956-1959

1960-1961

1961-1962

1962-1963

1963-1964

1964-1965

1966-1967

1967-1968

1968-1969

1969-1970

1970-1971

1971-1972

1972-1973

1973-1974

1977-1978

1978-1979

1979-1980

1980-1981

1981-1982

1982-1983

1983-1984

1985-1986

1986-1987

1987-1988

1988-1989

1990-1991

1991-1992

1992-1993

1993-1994

1994-1995

2001-2002

2002-2003

2003-2004

2004-2005

2005-2006

2006-2007

2007-2008

2008-2009

2009-2010

2010-2011

2011-2012

2012-2013

2013-2014

2014-2015

2015-2016

2016-2017

2017-2018

2018-2019

2019-2020

2020-2021

2021-2022

2022-2023

Vind ons!